"lepiej spojrzeć w niebo, zamiast się spalać"

te słowa często powtarzał Czesław Niemen. Wierzcie mi lub nie, ale pomagają, jeśli nie wiem co powiedzieć, jak się zachować bądź kiedy palnę coś bezmyślnie, zawsze wtedy powtarzam sobie te słowa. Często obcokrajowcy wypowiadając się na temat Polaków mówią, że jesteśmy naprawdę genialnymi ludźmi tylko idąc ulicą dokądś się śpieszymy, wręcz biegniemy z głową wbitą w chodnik, nie okazujemy żadnych emocji, z myślami gdzieś indziej; zamiast tego powinniśmy w każdym spacerze, biegu , wyjściu do szkoły czy pracy rozglądać się, łapać chwile ulotne, dostrzegać rzeczy niewidoczne, nie myśleć o milionie spraw, tylko uśmiechać się do słońca, innych ludzi (tak, wiem jak to brzmi i jak wygląda, ale czy idąc z wielką troska na duszy nie podniósłby was na duchu uśmiech obcego człowieka?). Nie wiem jak wy, ale wraz z nową erą w swoim życiu postanowiłam żyć pełnią życia, jak za dzieciaka, gdy liczyło się tylko to aby nie poddać się nudzie :)  Nie obiecuję, że będę tu często zaglądać (szczególnie gdy po przerwie znów zaczną się zajęcia), ale od czasu do czasu zaglądać będę, gdzieś pomiędzy pichceniem (tak, lubię zajmować się kuchnią), oczyszczaniem serca po utraconej miłości i 'drugim' życiem na fb znajdę czas na mój blog.